سنجش از دور

طبقه بندی ماهواره های دور کاوی از نظر مدار :


1- ماهواره های زمین آهنگ : موضع آنها نسبت به زمین ثابت است و در محدوده دید ثابتی نسبت به یک ایستگاه دریافت زمینی قرار دارند . مانند ماهواره های هواشناسی که در ارتفاع 36000 کیلومتری سطح زمین قرار دارند.

2- ماهواره های خورشید آهنگ : این ماهواره ها تقریبا هر بیست روز یک بار بر فراز نقطه ای از سطح زمین عبور میکنند که در همان زمان خورشید هم از آن نقطه میگذرد. مانند ماهواره های دور کاوی که تصاویر رقومی برداشت می نمایند و در ارتفاع 700 الی 900 کیلومتری سطح زمین قرار دارند.

3- ماهواره های مدار پایین : مانند شاتل فضایی و ماهواره کاسموس و اکثر ماهواره های ویژه رصدهای نظامی و جاسوسی که زمین را در ارتفاعی بین 200 تا 300 کیلومتر دور می زنند.


طبقه بندی سنجنده ها

طبقه بندی سنجنده ها بر اساس هندسه تشکیل تصویر



یک قاب (frame) به چهار روش زیر میتواند تشکیل شود:

1- دوربین فضایی : مدل تمام قاب به صورت سیستم تصویر مرکزی ، حالت متداول در معادلات فتوگرانمتری است که منجر به تهیه عکس های هوایی می شوند . مانند دوربین های

KFA-1000 ,KFA-3000 , TK-350 و غیره .



2- سنجنده های Pushbroom : شامل یک سری آشکار ساز خطی در صفحه کانونی عدسی می باشد و المانهای توجیه خارجی هر خط با خط مجاور متفاوت است . مانند سنجنده های ماهواره MOMS-SPOT-IRS و غیره .



4- سنجنده های Whisk Broom : این سنجنده یک یا چند پیکسل را در یک زمان ثبت می نماید . مانند سنجنده های ماهواره Landsat .



5- سیستم های تصویر برداری رادار : سیستم رادار برای تهیه تصویر نواری شکل ، پالس هایی را به صورت متوالی و پی در پی توسط آنتن ویژه ای به طرف سطح زمین می فرستند. سیستم رادار میتواند با اندازه گیری مدت زمتان ارسال و بازگشت پالس ها و محاسبه اختلاف زمان رفت و برگشت این پالس ها فاصله پدیده مورد نظر را تعیین ، و تصویر را تشکیل دهد. هر چه پدیده دورتر باشد تاخیر زمانی بین پالس های ارسالی و پالس های دریافتی بیشتر میشود . عوارض توپوگرافی مانند خط الراس ، خط القعرها جزء پر اثر ترین عوارض بر روی جواب رادارمی باشد . اختلاف ارتفاع زمین با عث اعوجاج بسیار زیادی در تصاویر راداری میشود.